Uzun yıllar boyunca bir kamu malı olarak değerlendirilen ve büyük ölçüde merkezi ve yerel kamu otoriteleri eliyle yürütülen şebeke suyu hizmetleri, özellikle son yıllarda küresel su krizi ile değişen anlayışa koşut olarak bir ekonomik mal olarak görülmeye başlanmıştır. Nitekim 1992 yılında, Dublin Konferansı İlkeleri olarak bilinen ve su kaynakları yönetiminin yeni manifestosu olarak ortaya konulan ilkelerden biri de suyun ekonomik bir mal olarak kabulü ilkesidir.